ابرنواختر
نوع جدیدنوع جدیدی از ابر نواختر از ابر نواختر
elly bea
همه چیز در دبیرستان داشت خوب پیش می رفت. به تازگی به آنها در مورد ابرنواخترها آموزش داده بودم و اینکه دو نوع ابرنواختر داریم. یکی از آنها زمانی پدید می آید که در هسته ستاره ای تنها و سنگین رمبش اتفاق می افتد(معمولا نوع دوم خوانده می شود).نوع دیگر زمانی اتفاق می افتد که کوتوله ای سفید در یک سیستم دوتایی بر اثر مکش ماده از همدم خود سنگین و متراکم شودیکی از دانش آموزان می پرسد: آیا مطمئن هستید که فقط دو نوع وجود دارد؟
من با اطمینان جواب میدهم: بله مثل روز روشنه.نوع اول و نوع دوم.ازت خواهش می کنم لطفا مشکل این هفته طبیعت را به دانش آموزان من نشان نده که در آن رصدگران به تازگی دو انفجار با منشاء ستاره ای مشاهده کرده اند که با کاتولوگ های موجود هم خوانی ندارد. درخشش انفجارات به اندازه کافی درخشان نبودند هم چنین آنها محیط اطراف خود را به طور کامل با محتویات درونی خود اشغال نکرده بودند.
محتمل ترین دلیلی که اخترشناسان میدهند این است که این نمونه نوع سومی ازانفجارات ستاره ای است که در مشاهدات قبلی از نظر آنها دور مانده بود. اما هنوز هیچ توافقی بر سر اینکه بعد از این چه پیش خواهد آمد وجود ندارد.
یک تیم تحقیقاتی به سرپرستی HagaiB.Perets یک ابرنواختر به نامsupernova2005E را مورد تجزیه و تحلیل قرار داده اند که پیشتر در کهکشان NGC 1032 درخشیده بود. از دید تخصصی این انفجار در هاله کهکشان رخ داده که در آنجا ستارگان به ندرت متولد می شوند. چیز عجیب درمورد این واقعه این است که این انفجار به اندازه جرم یک مشتری از ماده خارج کرده است. تیم peret به این نتیجه رسیده است که این واقعه شامل یک کوتوله سفید است که فقط لایه بیرونی خود را پس زده است.
اما تیم دیگری به سرپرستی Koji Kawabata آنها فکر می کنند که به تغییر رویه ای در مورد ستارگان رسیده اند. انفجاری که آنها تحت نظر داشتند ابرنواختر2005czاست که در کهکشان بیضوی NGC4589 قرار دارد آنها پیشنهاد می کنند که رمبش هسته به صورت انفجاری محتمل تر است. دلیل اینکه SN 2005CZ 20 درصد کم نورتر از حالت معمول بود این است که ستاره مادر فقط کمی از مینیموم جرم لازم(8برابر خورشید)کم تر بود اما سایر ابرنواخترهای مشاهده شده همگی بالا تر از مینیموم جرم لازم بودند.